شبهای رود باران

خودم خسته, دلم خسته 

دوتا چشم سیام خسته 

همه.دروازه هاهرجا شده بر روی من بسته

بگویم درد دلهایم ولی آهسته آهسته

در گوشت، لب چشمه...

بر آن سرو سهی بالا که هستی 

همچو گل رویش نشسته